ලඳුන් මැද "ඔ"යන්න "බ"යන්න

පහුගිය කාලෙම ප්‍රශ්න ගොඩක් තිබ්බා. ඒ ඔක්කොම හරියටම කිව්වොත් ඉවර උනේ ඊයේ. මගේ කම්පියුටරේ මාසයක් තිස්සේ මගේ ගාව නැතුව තිබුනා.එක ෆෝන් එකක් කැඩුනා.ප්‍රොජෙක්ට් ප්‍රශ්න, ගෙදර ප්‍රශ්න, එක්සෑම් ප්‍රශ්න වගේ ප්‍රශ්න අස්සේ වෙනින් එවුන්ට මුලින්ම කියවෙන ලව් එකේ ප්‍රශ්නේ විතරක් මට තිබුනේ නෑ. ඒකට මගේ ගෑණිට පිං. මගේ ගෑණිගේ තාත්තගේ ඔපරේෂන් එක ඊයෙයි කරලා ඉවර උනේ. ඒකත් සාර්ථක නිසා දැන් ඔලුව නිදහස්. ලියන්න අදහසකුත් නැතුව මොලේ අල වෙලා ඉන්නකොට මං වෙනුවෙන් මෙච්චර මෙහෙව් කැපකිරීම් කරපු ගෑණි ගැන ලියන්න හිතුනා. මට උඩින් කඩා පාත් වෙච්ච පාඨක පිරිසක් නෑ. මට ඉන්නේ යාලුවෝ ටිකක් විතරයි. මාසයක් විතර තිස්සේ නෙට් එකේ සද්ද නැතුව හිටපු මම ගැන හෙව්ව උඹලට පිං. ගෑණි ගැන කතාවක් ලියන එක දිග වැඩි හින්දා ලියන්නම් කවියක්!

සපිරිවර ලඳුන් මැද ඔබ දුටුවේයා

කුළුනු ගුණෙන් පිරි මුහුනට සිත්වූයා

මෙතෙකැයි කියා නොගිනි ලඳුන් මට වීයා

එනමුදු වදන් නොමැතිව සිත ස්ටක් වූයා

කලුවට දිගට මහතට ගෙතූ කොන්ඩයෙනී

දත් පොඩි පෙලින් පිරිපුන් ඒ සිනහයෙනී

මිටට ගත හැකිවූ උකුලට ප්‍රියාවෙනී

අඩුවක් නොමැති කමටම හිත පිනායෙනී

වරදක් කල කලට උරහිස ඇදුම් කතී

ලැජ්ජා සිතුනු විට හෘදය විකා යතී

ආදර පිරී විටදී කට කොන හපා කතී

ඒ මද රිදුමකට මම කෑදරෙන් වෙතී

හිරට කොටට නැති ලේසිය විළි වහනා

කන බිම නොඇදෙන්න අබරණ එල්ලන්නා

තද රතු නැතුව රෝසට තොල හැපවෙන්නා

මේකප් නොමැති දුඹුරට සිත ඈඳෙන්නා

දහසක් වැරදි ඇති මට වූ ආදරෙනී

"බබා" "ස්වීට්" නැති ආදර ඇමතුමෙනී

ලෙහෙසි පහසු ජීවිතයට ප්‍රියාවෙනී

"මගේ ආදරේ" හට සිත පිරි ආදරෙනී

ලඟට ගෙන බදන්නට සිත ආසාය

කවියට දෙකට ඔබ ගැන ගුණ දෙනු බෑ ය

හමු වුනු විටක දෙන්නට තව ඇතිවාය

ඔබට සම වෙන්න වෙන කෙනෙකුට බෑ ය

බූරු කුට්ටමේ බණ

අද කියන්න යන්නේ ජන කතාවක්.කතාව ආතල් නිසාත් හුඟ කාලෙකට කලින් මම අහලා තිබුනු නිසාත් කතාව ඕගොල්ලොන්ටත් කියන්න හිතුනා.මේක කියවන කතාව කලින් අහපු කට්ටිය ඉන්නවානං සොරී වෙන්න ඕන.

එක ගමක හිටියා උපාසක මහත්තයෙක්.හතර පෝයටම සිල් ගත්ත ඒ උපාසක මහත්තයට බණ දහම් ගැන පුදුම දැණුමක් තිබුනා.

මේ උපාසක මහත්තයාගේ පොඩි අඩුපාඩුවකට තිබුනේ සූදුවට තිබුණ් ගිජුකම විතරයි.ඒත් ගමේ හරි ලඟපාත හරි සූදුවට යන්නේ නෑ.කවදාවත් පොලීසියට අහුවෙලත් නෑ.දිනුවත් එකයි පැරදුනත් එකයි.කොහොමහරි ගමේ මිනිස්සු මේක දැනගෙන හිටියේ නෑ.එක දවසක් ඈත ගමක සූදුවට ගිය වෙලාවේ සූදු පොල්‍ර හිටිය අනිත් අයත් එක්ක උපාසක මහත්තයත් පොලීසියට අහුවුනා.පොලීසියේ ලොක්කා හරි සැරයි.කාටවත් ඇප දුන්නෙත් නෑ.

එදා හැන්දෑවේ කූඩුවේ හිටිය බූරු නඩේ එලියට අරගෙන "උඹලා බූරුවා ගැහුවා නේද?" කියලා ඇහුවා.අනිත් අය කතා කරන්න කලින් "අනේ නැහැ ආයිබෝවන්ඩ මම බණ කිව්වා, මේගොල්ලෝ බණ අහගෙන හිටියා.මේ රාළහාමිලා අපිව අල්ලගෙන ඇවිත් කූඩුවට දැම්මා." කියනකොට සූදු කාරයෝ මූණට මූණ බලාගත්තා.

මොකද ඒගොල්ලෝ දැනගෙන හිටියා ලොක්කගේ හැටි..සූදුව අල්ලපු රාළහාමිලා කිව්වා මේගොල්ලෝ සූදු කෙලියා කියලා."නෑ මේ අය වටේ තියාගෙන මම බණ කිව්වා.අපි වරදක් කරලා නැහැ." කියලා උපාසක මහත්තයා කියනකොටම රාළහාමි කෙනෙක් බූරු කුට්ටම ලොකු මහත්තයා අතට දුන්නා."ඔව් අයිබෝවං ඕකෙන් තමයි බණ කිව්වේ" කියලා උපාසක මහත්තයා කිව්වා.කියනකොට පොලීසියේ ලොක්කා "හොඳයි උඹේ බණ ආයිත් කියපං."කිව්වා.උපාසක තැන කට්ටියම බිම ඉඳවලා සාදුකාරයක් දෙන්න කිව්වා.ඊළඟට නමස්කාරය දෙන්න කිව්වා.එහෙම කියලා පන්සිල් දීලා මේ ගාථාව කිව්වා.

ආසි හේරෝ පොරෝ ලංචැ - බූරූ දහයේ නමේ අටඃ

හතේ හයේ පහං චෙයිය - හතරේ තුනේ දෙකේ කොලඃ

ඊළඟට කොල ගොඩේ ආසි හතර පෙන්වමින් "මේ වනාහී පූර්ව විදේහය, අපරගොයානය, උතුරුකුරු දිවයින, ජම්බුද්වීපය යන හතර මහා ද්වීපයයි." ඊඑට පස්සේ හේරුන් හතර දෙනා පෙන්වමින් "ඒ දීප හතරේ රජකම් කරපු රජවරුන් හතර දෙනා මේ තමා.ඒ රජවරුන්ගේ අග බිසෝවුන් හතර දෙනා බලාගන්න" කියලා කුට්ටමේ පොරොව හතර අරගෙන පෙන්නුවා."හතර මහා රජවරුන්ට පුරෝහිත කම් කරන්නේ මේ හතර දෙනා" කියලා බූරු කොල හතර ඉදිරිපත් කලා.දහය කොලෙන් දස රාජ ධර්මයත් නවයේ කොලෙන් නව අරහාදී බුදු ගුණත් අට සිල් අටේ කොලෙනුත් හතේ කොලෙන් සත් සතියත් මේ විදිහට ඉදිරිපත් කලා.උතුරු දකුණු නැගෙනහිර බස්නාහිර උඩ යට සදිසාවන්ට අරක්ගත් ගුරු දෙමාපිය හිතමිතුරන්ට වැඳුම් පිදුම් ගරු සත්කාර කරමින් පන්සිල් රකිමින් මේ සතර මහාද්වීප වැසියෝ සාමයෙන් හා සතුටෙන් විසූ බව කියමින් හයේ පහේ කොල පෙන්නුවා.හතරේ කොලයෙන් එම රජුන්ට හා රට වැස්සන්ට සෙත් පතන සතර වරම් දෙවියනුත් තුන්තරා බෝධිය තුනේ කොලෙනුත් දෙදෙව් ලොවට අධිපති සක් දෙවියන් දෙකේ කොලෙනුත් පැහැදිලි වන්නේ යැයි" කියනකොට අහගෙන හිටිය පිරිස මහ හයියෙන් සාදුකාර දෙන්න උනා.

ඊට පස්සේ වෙච්ච දේවල් බොරුවට කියලා වැඩක් නෑනේ.හැම ජනකතාවකටම සුපුරුදු පරිදි ඒගොල්ලෝ සාමයෙන් සතුටෙන් ජීවත් උනාලු.