කාලකන්ණි ජීවිත

උදයට බසයේ එයි..

බසයේදී ඕනෑම චීත්ත රෙද්දකට කල හැකි උපරිම පුද සත්කාර කරයි...

තමුන් උගන්නා තැනට එයි.. දිය රෙදි සඳහා පමණක් අහවල් එක කටේ ගෑවෙන පමණට නැමී සුභ උදෑසනක් පතයි...

ඔවුන් අසලම හිඳගනියි..

ඔවුන්ගේ ස්පර්ෂය ලැබීමට උපරිම උත්සහයක් දරයි..

ඒ සඳහා නානාප්‍රකාර වූ උපක්‍රම යොදයි..

විටෙක විකටයන් වෙයි.. විටෙක ආබාධිතයන් වෙයි...විටෙක වීරයෙකි. විටෙක උගතෙකි.. තවත් විටෙක ධනවතෙකි..

එසේ අසලින් හිඳගත් අවස්ථාවේ සිටම දිය රෙදි වෙනුවෙන් කලහැකි උපරිමය කිරීමට යත්න දරයි..

මෙහිදී..

කෑමට යමක්,Note එකක්,Tute එකක්...

දැරිය නොහැකිම දේනම්...

මුන් කණ්ඩායමක් වශයෙන් සිටියද,එතුලද සිදුවන උනුන් කපාගැනීමයි.

මෙසේ මොවුන් සපයන සියළු සැප සම්පත් විඳ,අදාල දිය රෙදි අවසන ගේට්ටුව අසල සිටින්නා සමග සතොසින් අත්වැල් බැඳ යාම මොවුන් නොදකින්නේ කිනම් අරුමයක් නිසාදැයි මෙම ළිපිය ලියන අවස්ථාව වන විටත් මට සොයාගැනීමට නොහැකිව ඇත.

මේසා සිදුවන ක්‍රියා දැකීමෙන්..එක විනාඩියක් තුල කටින් පිටවන කුණුහරුප ප්‍රමාණයේ දැඩි වර්ධන වේගයක් දැකිය හැක.

කෙසේ හෝ එය අවම කරගැනීම සඳහා කියනු ලබන එක ටීඊඊඊඊඊඊක් වචනයකට රුපියල් පහ බැගින් දඩ ගසා ගැනීමට මමත් මගේ හිතමිතුරාත් කතිකා කරගත්තද,ඛේදනීය තත්වය නම් එම තත්වය මතද අද දින තුල ගතවූ පළමු පැය 3ක කාලය තුල මම රුපියල් විසිපහකත්,මිතුරා රුපියල් විස්සකත් වචන පිටකර තිබීමය..

ප:ලි :- සමහරෙකු විසින් මෙය කොලුකමට කරන ලද්දක් ලෙස සාධාරණය කිරීමට ඉඩ ඇත.සැළකියයුතු කරුණ නම්,මෙවැනි "***"උන්ගේ කම් කොලුකම් වන්නේ කෙසේද යන්නයි.

මෙය ඊර්ෂ්‍යා සහගත්ව ලියන ලද්දක් නොව,දුක සහ කේන්තිය මුසු හැඟීමකින් ලියන ලද්දකි.

දුක නම් ලිංගය පුරුෂ වූවත්( මතුපිටින් පෙනෙන පරිදි ) මෙසේ ස්ත්‍රීවූ දෙයකට බාල්දුවීමය.

මෙයට සියල්ලෝ දන්නා පරිදි "Balcony Guys" පිරිස සාක්ෂි දරති.