ඉක්මනින් පැමිණෙන්න සොඳුරිය!

මා කියවමින් සිටිමි. එහි ලියැවී ඇත්තේ සිතිවිලි වෙයි. එය පොතක් යැයි කියා ඔබට සිතෙන්න​ට හැක. එසේ සිතුවාටද කම් නැත. නමුත් එය පොතක් නොවන බව මා දනිමි. මා එය දරා සිටිමි. පෙරලන්නට පිටු නැත. එය පෙට්ටියක් වැනිය. ඇතුළට බැසිය හැකි. පිටු නැත. පරිච්ඡේදද නැත. නමුත් කියවිය හැක. එහි ඇත්තේ අප සියල්ලන් මිය යාම පිළිබඳවය. මිය යාමෙන් පසු අපට සිදුවන්නේ කුමක්ද? මරණයෙන් මතු ආයෙත් අප මුණගැසෙයිද? එසේ වුවහොත් හඳුනාගන්නට හැකි යම් ක්‍රමයක් වේද?
යළිත් මුණගැසෙන මොහොතේදී ඔබව සිහිවනු පිණිස මා ඔබගෙන්ම මාගේ මතකය පුරවාගමි. මා මියෙමින් සිටිමි. මා කියවමින් සිටිමි. එනිසාම මා ඔබවම සිහියේ තබා ගනිමි. සෑම අංශුවකම ඔබම යැයි නිර්ණය කළ හැකි සාධක පමණක් මොළයේ බහාලමි. එයින් එකක් හෝ ප්‍රයෝජනවත් ලෙස ඉදිරියට විත් යළි අ​ප මුණගැසී ආගන්තුකයන් වන මොහොතේ මට ඔබව හඳුනාගන්නට උදවු වනු ඇත.
ඔබ ගැන සියල්ල මතකයේ සටහන් කරගත් පසු මිය යෑම යෝග්‍යය. ඔබද ඉක්මනින් මිය යා යුතුය. නැතිනම් අපගේ මුණගැසීම පමා වනු ඇත. අප ආසා කරන තැනක මිය ගියහොත් ආසා කරන තැනක උපදින්නට හැකිවග මා කියවීමි. මා මම ආසා කරන තැන වැති​ර සිටිමි. එය ඔබගේ කුටියයි. මා පානය කළෙමි. ඒ පානය කළ දේ ඔබට​ද ඉතිරි කර තබමි. මගේ කවන්ධය අසල ඇති බඳුන අවසන් වන තෙක් රසවිඳින්න සොඳුරිය!
ඉනික්බිති මා අසලින්ම වැතිරෙන්න. මියෙන්න​ට මොහොතකට පෙර මා මුවෙහි අද්දර සිඹින්න. ඒ මුවෙහි වඩාත් සංවේදී ඉසවුවයි. එකි පාණයෙන් මා නොමැරී උන්නානම් එම චුම්බනය මා මරණය කරා ගෙනයනු ඇත. නැවතත් ආස කරන තැනක ඉපදීමේ අරමුණම පමණක් ගෙන, යළිත් ඔබව හඳුනාගන්නට හැකි සළකුණක් සිහිපත් වෙතැයි විශ්වාසයෙන් මා වැතිර සිටිමි. ඉක්මනින් පැමිණෙන්න සොඳුරිය!
තවත් කල් ඇතැයි ඔබට සිතෙනු ඇත. තවත් කල් ඇතද අප මෙහි යන මග වෙනස් නොවෙයි. එනිසා අප මෙයින් යා යුතුය. එහි ගොස් බැලිය යුතුය. එහෙ සුබ විය හැක. දිගින් දිගටම මිනිසා තම සිරුර සිළට කිඳා බැසීම අවසන් වන්නේ අශූචි සමග පශ්චාත් භාගයෙන් හිස මතුවීමෙන්ය. එසේ වන්නට පෙර මෙම විවේකය ලබාගන්න. නැවත උත්සාහයක් දැරිය යුතුව ඇත. ඔබ මා ගැන මතකයේ තබාගත යුතුද නැත. මා ඇතිතරම් මතකයේ ඔබ​ව තබාගෙන ඇත. නැවත මෙය ඇරඹිය යුතුය. නැවතත් ඒ ප්‍රේමයෙන් දෑස් දල්වා රමණයේ යෙදිය යුතුය. ඉතින් ඉක්මනින් පැමිණෙන්න සොඳුරිය. සිරුර දැවෙනු දැනෙයි. ඉක්මනින් පැමිණෙන්න සොඳුරිය!