ඒ තමයි අන්තිම දවසෙ රෑ. රෝමය ගිනිගන්න ගමන් තිබුනෙ. සුදු පැහැ ඇඳ උඩ වැතිරිලා හිටපු නිරුවත් තරුණ අඩු වයස් කෙල්ල දිහා බලන්නෙවත් නැතුව ඌ විස්කි ටිකක් වීදුරුවට දාගත්ත. ඒ මොහොත නරුම මොහොතක් විදියට උගේ මතකෙ රැඳිලා තියෙන්න ඇති. ඒ තමයි ඌ මොහොතකට කලින් පුදුම ආසාවකින් නිදි වැදපු, තන් උරපු, පහුරු ගාපු පුංචි කෙල්ල උගේ දුවගෙ පන්තියෙම දරුවෙක් කියල ඌ දැනගත්තු මොහොත. ඔවු මං ආවෙ ආසාවෙන් තමයි. හැබැයි මට යන්න වුනේ ඒ සතුටත් අරගෙන නෙමෙයි. මූ මාව මරයිද? කියලත් හිතුන. හෙට ඉර පායද්දි මොනව වෙලා තියෙයිද? මං මේ කතාව කාටහරි කියනවද? කියල වැඩක් තියෙයිද?
මේ තමයි ඒ සුදු පැහැ ඇඳ උඩ වැතිරිලා හිටපු නිරුවත් තරුණ අඩු වයස් කෙල්ල බාගෙට ලියල තිබ්බ එයාගෙ චරිතාපදානෙ මට කියවගන්න පුළුවන් වෙච්ච කොටස. එයා එද්දි මං ආයෙත් ඒ අන්තිම කොලේ අනිත් කොල ටික උඩින්ම තිබ්බ. මං ගෙදරට පනිද්දිත් ඒකිට වයස 17යි. මේ සිද්ධිය ලඟදි වෙච්ච දෙයක් වෙන්නත් පුළුවන්. එහෙම වෙලා හිතේ අවුල යන්න ලියන්න ගත්තු කතාවක් වෙන්නත් පුළුවන්. එහෙමත් නැත්තං කවදාවත් නොවිච්ච දෙයක් වෙන්නත් පුළුවන්. මං දැන් හතලිහත් පැනපු මනුස්සයෙක් විදියට දෙකට කඩපු මිලිග්රෑම් පනහෙ පෙත්තකින් කරන්න පුළුවන් ශ්රම දායකත්වයක් තිබුනෙ නැති තරම්. ඒ නිසා මම පූර්ණ ජවය ගන්න මිලිග්රෑම් පනහක්ම බිවුව. මිලිග්රෑම් සීය බිවුවම පැය දෙකකින් වගේ මට පපුවෙ අමාරුවක් දරුණුවටම අල්ලන නිසා, ආතල් එකට වඩා බය හිතේ තියාගන්න මම කැමති වුනේ නෑ. ඒ මොහොතෙයි කෙල්ල වොෂ්රූම් ඉඳන් ආවෙ.
අපෝ මං මොකද්ද මේ කරල තියෙන්නෙ?
ඇයි?
මං ඔයාට කිවුව නේද මං ඔටෝ-බයෝග්රැෆිය ලියනව කියල
ඔවු
මං ඒ ලියපු කොල ටික මෙතන තියලනෙ ගිහින් තියෙන්නෙ
ආහ්.. මං දැක්කෙ නෑ
එහෙනං කමක් නෑ..
පුංචි කෙල්ල මහ ගෑනියෙක් වගේ ඇඳට ආව. මං ගාව වැතිරුනේම මට ඇහෙන් ඉඟි කරන ගමන්. මං පටන් ගන්න මොහොතක් පමා වෙද්දි ඇයම මූලාරම්භය අරගත්තා. ඒ වැඩේට උත්තේජනයක් විදියට ඇය පටන්ගත්තු ස්වයං මෛථූන්ය ක්රියාවලිය නිසා මැදිවියෙ මාව පුංචි කොල්ලෙක් වුනා. පුංචි දේවල් ලොකු වුනා. පෙත්ත වැඩ කරන ගමන්ද කොහෙද? මම ඇගේ සාළුවේ ගැටය එක දබරැඟිල්ලකින් ලිහල දැම්මෙ මාත් මේවයෙ පුරුදුකාරයෙක් කියල පෙන්නන්න. සතියකට වතාවක් බිරින්දෑ පෙරලාගත්තු එක ඇරෙන්න වෙනස් අත්දැකීමක් මට තිබුනෙත් නෑ. කෝච්චියකදි හේත්තුවක් දාපු කෙල්ලෙක් ගෙදරට එන්න කියයි කියල කවුද හිතන්නෙ.
මේ එහෙම කතාවක්. අපේ දෙවනි හමුවීම. පළමු හමුවීම මහව දුම්රියේ. මගේ වල්කම පිරිච්ච ඇඟ දිහාවට ඇය සුන්දර සිනාවක් හෙලනව. කතා කරනව. අතිනුත් අල්ලනව කෝච්චිය ඇතුළෙදිම. වචන දෙක තුනකට පස්සෙ ෆෝන් නම්බරයක්. ඒකෙන් වැඩි විස්තර එක්ක ගෙදර මිනිස්සු නැති දවසක් සහ ලිපිනය හුවමාරු වෙනව. රජයේ කන්තෝරුවක තෙල් පෙරෙන නාකි එක්ක පොඩි කෙල්ලෙකුට ගහන්න යන උජාරු කතාවත් කියල පහුවදාට නිවාඩුවකුත් දාලා පෙති, කොපු, ලිහිසිකාරක අරගෙන මං ගෙදර යනව. එහෙම ගිහින් අද උදේ එන්නෙ. දොර බෙල් කරපු ගමන් දොර ඇරල මාව ඇතුළට අරං දොර වහපු කෙල්ල ස්කිනියක් පිටින් මාව බදාගත්තම පෙති ඕන නෑ කියලත් හිතෙනව. ඒ්ත් මම ඉවසං ඉන්නව.
මෝටර් බයිසිකල් අනතුරකින් වෙන්වුනු මගේ හමේ මැහුම් දැමූ පාරවල් දිගේ ඇගේ ඇඟිලි දුවනව. මොනවද මුමුනනව. හීනියට හති අරින ගමං. තාමත් කකුල් වෙවුලන විත්තිය ඇගේ දෙකලවා මැද්දෙ තියෙන මගේ අතට දැනෙනව. මං අත තද කරගන්නව. ඇය මට කතාවක් කියන්න ගන්නව.
එදා හවස මම ගෙදර එන්නෙ දහසකුත් එකක් සැලසුම් තියාගෙන. වැඩේට හරියනම විදියෙ පිහියක් මගෙ ගාව තියෙනව. එයා දීපු පත්තර කෑල්ල මගේ ගාව තියෙනව. මං ඒ කොරොල්ලා වර්ගයේ කළු පැහැ කාර එක විකුණන්න දාලා තිබුනු නම්බරයට කෝල් එකක් දෙනව. මුණගැහෙන්න තැනක් කතා කරගන්නව. මුණගැහෙනව. සෑහිමකට පත්වෙනව. ගනං කතා කරනව. ටෙස්ට් රන් එකකුත් යන ගමන්ම සාක්කුවෙන් ඇදලා ගන්න පිහියෙන් අනිනව. බෙල්ල කපනව. මං ඩීල් එක කතාකරගත්තු සිම් එක මිනිය උඩින් දාලා ඒ පුංචි ඇඟ අල්ලපු ඇඟිලි කපල දානව. ඔවු ඒ මං ඉස්සරහ මැරෙන්නෙ ඇයගෙ ස්ව්යං චරිතාපදානයෙ ඉන්න නරුමයා. මං දැන් යන්න ඕන ඈ ගාවට. මං කරපු දේ කියන්න ඕන. ඇගේ හිතෙන් බර මුදන්න ඕන. ඇගෙන් ඒ සම්පූර්ණ කතාවම අහගන්න ඕන. ඇයි ආසාවෙන් ආපු ඇය දුකෙන් පිටත් වුනේ? මගේ හිතට වදදුන්නෙ ඒ ප්රශ්නෙ.
එනව කියන්න කෝල් එකක් දුන්නම එයා මගේ ලිපිනය ඉල්ල ගන්නව. දවස් දෙකකට පස්සෙ ගෙදරට එන ලියමනක් බිරින්දෑ මගේ අතට එනව. කඩලා බලද්දි පපුව ගැස්සෙන්නෙ මේක ඇගෙන් නිසා. මං නාන කාමරයට වදිනව. ෂවර් එක අරිනව. කොමෝඩ් එක උඩ වාඩි වෙලා ඒ ලියමන කියවන්න ගන්නව.
අන්තිම දවසෙ රෑ
සොරි සුදේශ්,
ඒ මනුස්සය මගෙත් එක්ක නිදාගත්තෙ නෑ. මේක මගේ ප්ලෑනක්. මේක කරන්න හරියන විදියෙ පිරිමියෙක් හෙවුවෙ මම. ඒ වෙනුවෙන් හැමදාම කාර්වල ගෙදර යන එකේ කෝච්චියකට නැග්ගෙත් මම. ඔයා ගාවින් හිටගත්තෙත් මම. ඔයාටම පස්ස හරවලා හිටගෙන ඔයා පැත්තට බර වුනෙත් මම. එතන ඉඳන් ඒ වැඩේ කරේ ඔයා. ඔයාව ගෙන්නගත්තෙ මම. ඔයාට ඔටෝ-බයෝග්රැෆියක කතාව කිවුවෙත් මම. ඒක ඔයාට පේන්න නයිට්-ස්ටෑන්ඩ් එක උඩින් තිබ්බෙත් මම. ඔයාගෙ හිතේ කුතුහලයක් තියෙන්නෙ මම දුකෙන් ආවෙ ඇයි කියන එක කියල ඔයාගෙම කටින් අල්ලගත්තෙත් මම. ඒ නිසා ඒක විතරක් නොකියා ඔයාට මේ මනුස්සයා ගැන බොරු ගොතල කිවුවෙත් මම.
ඔයා ඒ මැරුවෙ මගේ තාත්තව. මගේ අම්මට වද දෙන තාත්තව. අම්මටයි මටයි අම්මගෙ මල්ලි ගාවට ගිහින් නිදහසේ ඉන්න නොදෙන තාත්තව. අම්මව ඩිවෝස් නොකරන තාත්තව. අම්මව ඩිවෝස් නොකර එක දිගටම අපි දෙන්නගෙම ජීවිත කඳුලින් පුරවන තාත්තව. ඒ උදවුවට බොහොම ස්තුතියි සුදේශ්. මේ මෙහෙ ඉන්න අන්තිම දවසෙ රෑ මම ඔයාට ලියන්නෙ. හෙට උදෙන්ම අපි මාමලගෙ ගෙදර. අර ඔයාට කතාකරපු නම්බර් එකටත් දැන් රිංග්ස් යන්නෙ නෑ සුදේශ්.
ෆිල්ම් බලලා එක්ස්පීරියන්ස් තිබුනට මම සෙක්ස් කරපු පළවෙනි පිරිමියා ඔයා සුදේශ්.
විනී
skip to main |
skip to sidebar
"හැඟීම් බොහෝමයක් තිබ්බට ඒවයේ උප්පත්ති මූලය බොහෝ වෙලාවට අපිම හෝ අපිට ලඟම මනස උසස් වූවෝ. ඒ වගේම ගැහැණිය හැඟීම් උත්පාදනයේ ඉහලම තැනක ඉන්නවා. මේ එතනින් එහාට ගිය හැඟීම්, වචන කරපු ලියමනක්...."
Tuesday, July 2, 2019
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
ටොපිය ආතල් ටයිප් හතකට බලන්න.
ලියන්නේ
- Rachintha Jayawardhana
- Moratuwa, Sri Lanka
- මේ මගේ වගේම ඔබගේත් අත්දැකීම් සහ විඳීම්.
ටොපි සූප්පුකරුවෝ
වැඩි වෙලා සූප්පු කරපු ටොපි
-
ඉස්සර දැක්කේ රොබින් හුඩ්ගේ ගෑනී වගේ.. . ඉතින් මම උඹට මැරියන් කිව්වා. . එදා ඉඳන් මගේ හිතේ වීරයා වෙච්ච රොබින්ට ඊරිසියා කලා. . . ඉනික්බිති ආවා ...
-
දෙනියාය දුර වැඩි වූයෙන් පියාගේ මව මොරටුවේ උන් මට.. වැඩිය ලං නොවූවත්. . . මම අතපයක් හොලවන සියළු ඇසිල්ලක් පාසා.. මම ඔබේ සෙවනේ. . . කිරි අම්මා,...
-
සුදු යට සායේ රතු ලේ පාරක්. ගෙදරට දුවගෙන ඇවිත් ගවුම ගලවලා හෙටට අඳින්න අවුවට දාපු නිසලි යට සාය දිහා බලද්දි තමුන්ටම පොඩි ලැජ්ජාවක් දැණුනා. ...
-
හොරකමක් කියල අන්තිමටම කළේ ෆැබ් එහෙකින් හොරෙන් කාපු එක. ඊයෙ රෑ අන්තිම හොරකම ඉවර වෙලා මහන්සියට ඇඳට වැටුන නිසා උදේ ඇහැරුනේම පුදුම බඩගින්නකින...
-
ඊයෙ රෑ ගෙවුනෙ, මතක් වෙද්දිත් ඇඟ කිළිපොලවන විදියෙ සම්පූර්ණ රමණයක් එක්ක. අද උදේ ඇහැරෙද්දිත් ලෝකෙ පෙනුනෙ කහපාටකට. නිකං හිතන්න මිරිසට උයපු කට්ට ...
ප්ලග් වෙච්ච තවත් තැන්
සහෘදයෝ
-
පුත්තලං ගමන2 days ago
-
-
Caputo1 week ago
-
2023 මොකද වුනේ?3 months ago
-
දෙනෙත්5 months ago
-
-
ආර්තිකේ අපේ අතේ7 months ago
-
මේක තමයි සංසාරෙ ණය ගණුදෙනුව7 months ago
-
ප්රසන්න මධුර සුඛං8 months ago
-
ගීකයාගේ නොස්ටැල්ජියාව8 months ago
-
වෙරෝනිකා මැරෙන්න තීරණය කරයි!9 months ago
-
මතකයක් යට හිඳ..!1 year ago
-
සිදු විය යුත්තේ කුමක්ද?1 year ago
-
-
ඇස නොගැටුන කර්මාන්ත පුරවරය2 years ago
-
පණගැහෙන ඒ දම්පාට හදවත්…!2 years ago
-
-
-
-
COVID කතන්දර3 years ago
-
දාවිත්3 years ago
-
-
Autumn Thoughts4 years ago
-
-
කොළ මැඩපන් ඔයි රාමා...!4 years ago
-
දවස් තුන !5 years ago
-
මෙසී5 years ago
-
-
-
ගැලවීම5 years ago
-
මා හූනා6 years ago
-
-
මල් කැකුළු ඇත හැංගී6 years ago
-
අපේ ලොකුම ලොකු වැරදි 5ක්6 years ago
-
සයිටම්: ඇඟිල්ල දෙස බලා අනතුර එන්ජෝයි කිරීම7 years ago
-
අවසර7 years ago
-
-
ප්රහාරක ගුවන් යානා අටක්7 years ago
-
අපේ ඉස්කෝලේ සහ ඔවුන්ගේ ඉස්කෝලේ7 years ago
-
Bangkok the city of angels7 years ago
-
-
kuveni කුවේණි8 years ago
-
යුද භීතිය, ජාතිවාදය සහ මැතිවරණ ප්රතිඵලය8 years ago
-
Sahampathi thoughts - අකුරැස්සේ ගමන8 years ago
-
-
රන්9 years ago
-
නිර්මාණ කියවීමේ සැන්දෑව9 years ago
-
කහ පිච්ච වැල9 years ago
-
වාරියපොල නංගී වීරවරියක්9 years ago
-
සමාවේ ආතල්9 years ago
-
Simon Nawagattegama Images9 years ago
-
-
Momentary Rain9 years ago
-
කටු කම්බි සහ වීදුරු කටු අතර මම9 years ago
-
අංගරාජිණී..10 years ago
-
-
බැරකුඩාවේ කුඩාවට...10 years ago
-
ඇනෝනිමස් ත්රස්තවාදයට එරෙහි වෙමු..!10 years ago
-
-
විනෝද සමාජය Society (forced) enjoyment10 years ago
-
~:@ අම්මප මල :@~10 years ago
-
-
මොකද්ද මේ....11 years ago
-
-
මේ මගේ සඳයි ගැන නෙවේ හලාල් ගැනයි11 years ago
-
මිරැන්ඩා11 years ago
-
පණපිටින් හිටි උන් වළපල්ලට යවා ඇටකටු වලට වැදීම11 years ago
-
Good bye ???11 years ago
-
Write to express, not to impress12 years ago
-
පාසලට ආදරය කරන්න.12 years ago
-
Off Marks12 years ago
-
මිලර් බාස්ගෙ මුක්කුව (කෙටිකතාවක් නොවේ)12 years ago
-
-
කේ. ජයතිලක.12 years ago
-
අනේ අපි දැක්කෙ නැහැ..12 years ago
-
-
-
කින්නර අඩවිය … 1012 years ago
-
සෑම පිරිමියෙක්ම කියවිය යුතු පොතක්.....12 years ago
-
ගිරිපාද ජනපදය වනාහි ගිරුවාපත්තුවයි.12 years ago
-
ඈ මැරෙන්නට තීරණය කලාය !!!! - වෙරෝනිකා !!!12 years ago
-
ඔයාගේ පාටිය කවද්ද?13 years ago
-
කොලූගේ සමුගැනීම13 years ago
-
අමුතුකතාවක් 20 කොටස13 years ago
-
ජාඩියට මූඩිය – ජාඩි13 years ago
-
-
18 th amendment & future13 years ago
-
මෘදුකාංග නිර්මාණය13 years ago
-
-
-
-
මයෙ මැණික් කැටේ(දෙවන කොටස)14 years ago
-
-
-
~ක්රිස් තුස්~15 years ago
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
යන්තන් ලිව්වේ මුචලින්ද. Powered by Blogger.
3 ක්ම තියෙනවා අදහස්:
+++++++++++++++
ලේඛකයව දන්න එකත් අවුලක්. මම කියවන්නෙ අවසානයක් නැති අවසානයක් බලාගෙන.
එක ගැම්මට අග වෙනකම්ම කියවලා ඉවර වෙලා ආයෙ මුල ඉඳන් හෙමිහිට කියවගෙන ආවා. එතකොටයි හිතට පොඩි නිදහසක් දැනුනේ.
Post a Comment
කියෙව්වම හිතිච්ච දෙයක් ලියලා යන්න. බැරිනං නිකං ඉන්න.
සැඟවී විඳීමට අඥාතය පාවිච්චි කරන්න.
ජයෙන් ජය උඹලාට!