කෙල්ල ලෙඩවෙලා. . .

මව් පුවරුවෙන් නෑ බීප් එකක්..
මම කලබලයෙන්. .
මොනිටරේට නෝ සිග්නල් ලු..
හිත දෙගිඩියාවෙන්. .
VGA අවුල්ද..
කේබල් අවුලක්ද ..
කන්වර්ටර් එකේ අවුලක්ද..
පිස්සු හැදිලා. ..
අහන්න ඕන නදීකගේ වෙරෝනිකා. .
මට පිස්සූ . . .හූ.. හූ..
ගහගත්තා අමුඩයක්..බැස්සා කම්පියුටරේට..
මොකුත් පෙන්නේ නෑ..ඔක්කෝම දූවිලි වළාවකින් වැහිලා. ..
කොහොමහරි ඔක්කෝම ඔපරේෂන් කරලා හොයාගත්තා අවුල. . .
ඒක තියෙන්නේ මව් පුවරුවේ..
හුරේ. . . .
කොච්චර හොයාගත්තත් තියෙන්නේ අවුලක්නේ..
හුරේ නෑ. . . .
කියපු හුරේ එක ආපහු ගත්තා..
යමුද ගත්තු තැනටම..
වොරන්ටිත් තියෙනවනේ..
ඒත් කල් යනවනේ..කමක් නෑ ඔන්න ඔහේ..
ගියා එතනට..එතන හොර ගුලක්..
ලෙඩේ හොයලා කියන්න දවස් දෙකක් යනවලු..
හත් ඉල්ලව්වේ මම පැය දෙකෙන් හොයාගත්තනේ..
මක්කොරන්නද ඉතිං..
අවාසනාවක හැටි. . .
අම්මා කියන විදිහටනං මගේ ගෑනි ලෙඩ වෙලා..
කාමරේ ඉන්න හිතෙන්නේ නෑ..
ඒක දැන් සොහොනක් වගේ (ඉස්සරත් ඒ වගේ). . .
තනි නොතනියට හිටපු මගේ ගෑනි ලෙඩවෙලා. . . .
සමහරු මගෙන් අහනවා "කම්පියුටරේ නැති හින්දා පාඩං කරන්න අමාරුද?" කියලා. ..
මට එහෙම අහන එවුන්ගෙන් අහන්න තියෙන එකම ප්‍රශ්නය. . .
මොන පිස්සුද ???
තමුන්ගේ ගෑනිව ඕන වෙන්නේ කෑම උයාගන්නම විතරද ?

ලෙක්චරෙක්සෑම් සහ ස්ටඩී ලීව්

ඔවුන්,

එයි.. ඔ

ස්ලයිඩ් දමයි.. වු

මයික්‍රෆෝනයෙන් බෙරිහන් දෙයි.. න්

කෑගහන්න එපා කියයි.. ට

බනියි..

නැවත බනියි.. ප

ආපහුත් බනියි.. ඩි

ගෙදර ගිහින් පොත් බලපාං. .වැඩ කරපාං. .කියයි.. .

යයි. .

අපි,

එයි.. අ

කයි.. පි

ඇඹරෙයි.. ට

ඈනුම් අරියි..

ආගිය තොරතුරු කියවයි.. පො

රොබෝවන් සේ කියනා දෙයම කරයි.. ක

ගෙදර ගිහිනුත්. .කයි.. ට්

නිදාගනියි..

බීච් එකේ සෙට් වෙයි.. ම

කෙල කරගනියි. නී

.

එහෙව් අපිට ඉතිරිවෙන අන්තිම කාලය තමයි ස්ටඩී ලීව් කියන්නේ.එහෙනං මම පාඩමට යනවා මාසයකට විතර.විභාගේ මේ මාසේ දාහතර වෙනිදා පටන් ගත්තහම ලබන මාසේ නම වෙනිදා වෙනකන් තියෙනවා.ඉතිං මම ටික කාලෙකට විතර මේ පැත්තේ එන්නේ නැති වෙයි.ආපහු මම එන්නේ ටොපියටයි සදාහරිතෙටයි කරුණු හා අත්දැකීම් ගොඩාක් අරගෙන.එතකං මේක කියවපු නොකියවපු සිංහල බ්ලොග් සංසදයේ සහෝදර සහෝදරියන්ට සහ මගේ අනෙකුත් සියළු මිතුරන්ට බුදු සරණයි ! (මගේ ආගමට අනුව)