මම ෂාරුක් ඛාන් වෙමි.
මම කමල් අද්දරාරච්චි වෙමි.
මම ජෝ, ජිම් කේරි හෝ ගාමිණී වෙමි.
කය සහ රුව එයාකාර නොවුවද
මට ඔවුනට වඩා හැකියාවක් ඇත.
ප්ලාස්ටික් ස'ජරි නොකලත්
මා සිනාසෙන මුහුණක් සාදා ඇත.
කුණු කතා, කුප්ප කතා, විහිළු කතා කියමින්
ඉලිප්පෙන හෙල්ලෙන මුචාගේ මූණත්තහඩුව
යට කඳුළු බිඳු ගැලීමට තැන් නොමැතිව සිටී.
නැවතත් මා සොයාගත යුතුව ඇත.
මීලඟ බ්ලොගට පෙර මම විසින් මා උපද්දවමි.