හිතට වද දෙන හොඳම මිතුරිය

හිතට වද දෙන දෙයක් ඉවත් කරගැනීමට ඇති හොඳම මග කොහේහරි ලියන එක කියලා මම කිව්වට,මේක ගැන එහෙම ලිව්වේ නැත්තේ මේක ඉතාම රහසිගත වගේම සුන්දර නමුත් වේදනාබරිතද වූ නිසයි.එහෙත් දුකා ලියා තිබූ ඔහුගේද සොඳුරු පෙම් හබයක් මගේ කථාව මෙලෙස එලියට එන්නට මහත් පිටුවහලක් විය.ඒවගේම මේක Draft කරන වෙලාව වෙනවිට සිරස නාලිකාවේ හින්දි චිත්‍රපටයේත් නළුවා මම වගේ නොවුනත් නිළිය නං ටිකාක් එයා වගේ.මේක ලියන්න ඒකත් රුකුලක් උනා.

අපේ පළමු හමුවීම පෞද්ගලික ටියුටරියකදී.එයා ඇඳලා ආවේ කළු පාට T-Shirt එකක්.ක්ලාස් එකේ කොල්ලොම ඔක්කෝම එදා ඉඳං මෙයාට ට්‍රයි.මටත් ඒක හිතුනේ නැත්තේමත් නෑ.ඒත් තදට දැනුනේ නෑ.මොකද මම එතකොට එක්කෙනෙකුට බොකු කඩාගෙන ලව්.කොහොමහරි ඔය දවස්වල,මම පන්තියේ කෑගහනවා කියලා සර් මාව කෙල්ලෝ දෙන්නෙක් ගාවට දැම්මා.එදා ඒතරම් නොවුනත්,පස්සේ කාලෙක වගේම තාමත් ඒදෙන්නා මගේ ජීවිතේට හුඟාක් ලංවුනේ නොදැනුවත්වමයි.

මට Note ලියලා දුන්නා.ගෙදර වැඩ කරලා දුන්නා.පොත් වලට කවර දාලා දුන්නා.මගෙත් එක්ක කෑවා.කොටින්ම කිව්වොත් ඒගොල්ලෝ ක්ලාස් එනකොට මට පැන්සලකුයි,රතු පෑනකුයි,අඩි රූලකුයි පවා ගේනවා(මමත් ඉතින් බොහෝම අමාරුවෙන් නිල් පෑනකුයි පොතකුයි උස්සගෙන යනවා).

ඉතින් මේ කථාවේ කථා නායිකාවට,ඒ කියන්නේ මගේ හොඳම මිතුරියට අපි ශලනි කියලා කියමු.එතකොට මගෙ එහා පැත්තේ හිටපු අනෙක් මිතුරියට තාරකා කියලා කියමු.ඉතින් මුල්ම දේ වුනේ ඔය ශලනි මගෙත් එක්ක හුඟාක් කුළුපගු උනාට පස්සේ...,එක දවසක් මම ගෙදර ඇවිල්ලා මගේ පොත්බෑග් එක ඇරලා බලද්දී(මම පාසලේ ඉඳලා කෙලින්ම පන්ති ආපු දවසක.)මගේ බෑග් එක ඇතුලේ ශලනිගේ පෙන්සිල් කේස් එක තිබ්බා.ඒකේ අමුත්තකට තිබ්බේ ඒ මුළු පෙන්සිල් කේස් එක පුරාවටම කොල්ලෙක්ගේ නමක් (අපි xxx කියමු.) ලියලා,එයාට ආදරෙයි..එයා තමයි මගේ ජීවිතේ කියලා තිබුනා.මම හිතුවේ ඕක මගේ බෑග් එක ඇතුලට දැම්මේ පන්තියේ කොල්ලෙක් වෙන්න ඇති කියලා.ඒත් දවස් දෙකකට විතර පස්සේ ආපහු ඇය හමුවුනාම තමයි ඇගේ මුහුණෙන් ඇතිවෙච්ච වෙනසෙන් දැනගත්තේ මේක ඇයගේ වැඩක් කියලා.ඉතින් මම මොකුත් නොවිච්ච ගානට එයාගෙන ඇහුවා xxx කවුද කියලා.එතකොට එයා ගත්තු කටටම කිව්වේ ඒ එයාගේ පෙම්වතා කියලා.ඊට පස්සේ එයා ගැන විස්තරත් ගොඩාක් කිව්වා.එයා මොරටුවෙන් බිහි වෙච්ච ප්‍රසිද්ධ පාසැල් ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයෙක්.

අන්තිමට එයා මගෙන් ඇහුවා එයාගේ හොඳම යාළුවා වෙනවද කියලා.මමත් ඉතිං ඒ දවස්වල තිබිච්ච අමුතු කිතියටත් එක්ක ගත්තු ගමන්ම හා කිව්වා.එදා ඉඳලා තමයි හුඟාක් දේවල් වෙනස් වුනේ.එදා ඉඳලා එයා මම එනකන් පන්තිය ගාව බලාගෙන හිටියා.මම නැති දවස් වල එයත් ගෙදර ගිහිල්ලා තිබුනා.මගෙත් එක්ක විතරයි කෑවෙත්.ටික දවසකින් මගේ කෙල්ලට කනින් කොණින් මේක ගැන ආරංචි ගිහිල්ලා තිබුනා.ඒක හින්දා මම සර්ට කියලා වෙනින් පේළියකට මාරු උනා.මට තේරුනා ශලනිගේ හිතේ මට කැමැත්තක් තියෙනවා කියලා පොඩියට හරි.නැත්තන් කෙල්ලෙක් මෙහෙම කරන්නේ නැහැනේ.එයා සර් උගන්නන වෙලාවටත් මගේ දිහා හැරිලා බලාගෙන ඉන්නව කියලා මගේ යාළුවොත් මට කියලා තියෙනවා වගේම මමත් දැකලා තියෙනවා.දවසක් මම එයාට මගේ කෙල්ල මට දීපු ප්‍රෙසෙන්ට් එකක් පෙන්නුවා.ඒක Pure Silver CROSS පෑනක්.ඒකේ කේස් එක ඇතුලේ එයා මට ආදරෙයි කියලා ලියපු පුංචි කොල කෑල්ලකුත් තිබුනා.ශලනි ඕක දැක්ක ගමන් ඒක අරගෙන දෙකට ඉරුවා.මම නොදැනුවත්වම මගේ කටින් එයාට නරක වචන ගොඩාක් කියවිලා බැණුනා.එදා ඉඳන් සමහර දේවල් වෙනස් උනා වගේම සමහර දේවල් හුඟාක් වැඩි උනා.

ඒ අතරේ අපේ පන්තියේ මේස වලත් වගේම මගෙ පොත්වල සහ අනෙකුත් භාන්ඩ වල,ඒ මදිවට පන්තියේ White Board එකෙත් මෙයා මගේ නමයි එයාගේ නමයි ලියලා තිබුනා.මම ඕක මගේ යාළුවෙකුට කිව්වම ඌ කිව්වා ශලනිට මාණසික ආබාධයක් ඇති කියලා.මටත් ඒක හිතිලා තිබුනා (නැත්තන් අච්චර ලස්සන හොඳට ක්‍රිකටුත් පුලුවන් එකෙක් ඉන්දිද්දී මම වගේ කාළකන්නියෙක්ට ලව් කරාවිද?)..තවත් දවසක් එයා මට එයාගේ පෙම්වතාව මට මුණගැස්සුවා.ඊට පස්සේ එයා කිව්ව එදා දවසම එයා xxx ගේ ගෙදර හිටියේ කියලා.මටත් ඒක ටිකාක් දැනුනා(ඇයි දන්නේ නෑ ?).ඊට පස්සේ තවත් දවසක් පන්ති තිබිච්ච නැති දවසක මට පන්තියට එන්න කිව්වා,වැදගත් දෙයක් කියන්න තියෙනවා කියලා.මමත් ගියා.එදා එයා මට කිව්ව "එයා කියන්න ආපු දේ මට කියන්න හිත්දෙන්නේ නෑ" කියලා.ඊට පස්සේ මගේ පපුවට ඔලුව තියාගෙන "අනේ මට ඔයාව අට වසරෙදි හම්බුනානං" කියලා අඬ අඬ කිව්වා.මොකද එයාට් එයාගේ පෙම්වතාව හමුවෙලා තියෙන්නේ නවය වසරෙදීලු.මම ඒවෙලාවේ මගේ දෝරේ ගලන්න තිබිච්ච ඔක්කොම හැඟීම් හිතේ තද කරගෙන හිටියා.මට එයා ගැන හුඟාක් දුක හිතුනා.

පන්තිය අවසන් වෙච්ච දවසේ රෑ එයා මාව පන්තියේ ඔක්කොමලා අස්සෙන් පන්තියේ කොණකට අරගෙන ගිහිල්ලා මාව බදාගෙන ඇඬුවා.මට කඳුළුත් ආවා.ඒවා එළියට නොදා ඉන්න බැරි උනා.එදා රෑ එයා මට Message එකක් එව්වා.

" Please..Leave me behind,but dont leave your soul !

Because no difference between you and your soul

But your soul is with your love in recent :'(

Please leave it to me... Please !!! "

ඊට පස්සෙත් අපේ ආශ්‍රය සාමාන්‍ය විදිහට තිබ්බා.ඒවගේම මේ වැඩේ හින්දා අපේ පන්තියේ කොල්ලෝ ගොඩාක් මගෙත් එක්ක හිත් නොහොඳ උනා(ගොඩාක් කිව්වට හතරක් විතර.).උන් තාමත් හිතාගෙන ඉන්නේ ශලනි මගේ ලව් එක කියලා(මගේ ලව් එක තමයි මැරියන් කියලා දන්නෝ දනිති.)..

මේ සිද්ධියෙන් අවුරුද්දකට විතර පස්සේ ශලනි රට යනවා කියලා මට කිව්වා එයා හම්බුවෙන්න එන්න කියලා.මමත් ගියා එදා අඟුලාන හන්දියේ Perera And Sons Bakers ඇතුලේදී එයා මගේ එක කම්මුලක ලාවට එයාගේ තොල් දෙක තියලා ගියා.තාමත් ශලනි මට Call කරනවා.ඒත් අපි දෙන්නා ගාවම ඉස්සර තිබිච්ච ලෙංගතුකම නෑ.දැන් එයාගේ ප්‍රේම කතාවත් ඉවර වෙලා.හැබැයි තාමත් මට එයා ගැන ඕප-දූප කතා ඇහෙනවා.එයාගේ චරිතය නරකයිලු.පන්තියේ සර් එක්කත් සම්බන්ධයක් තිබ්බලු.මට තාමත් හිතාගන්න බෑ... මට ඒවා විශ්වාස කරන්න හිතෙන්නේ නැත්තේ ඇයි කියලා.අනේ මන්දා...

ප:ලි :- මේක සත්‍ය සිද්ධියක්.මේක මම ලිව්වේ කෙල්ලෙක් මගේ පස්සෙන් ආවා කියන සංසිද්ධිය එළියට දාන්න නෙමෙයි.මගේ හිතේ මේක මතක් කරනකොට එන අමුතුම හැඟීම හින්දයි ලියන්න හිතුවේ.දුකා සහෝදරයත් කිව්වේ..වෙනින් කාටහරිත් මේ වගේ අත්දැකීමක් තියෙනවනම් මේක ලියන එක ගොඩාක් ප්‍රයෝජනවත් වෙයි කියලා.එහෙම නැතුව,මාව දැකලා තියෙන යාළුවෝ දන්නවා මේතරමටම ලස්සන ශලනි වගේ කෙල්ලෙක් තමුන්ගේ පෙම්වතාවත් අමතක කරලා දාලා මට ලව් කරන්න තරම් ලස්සනක් මගේ නෑ කියලා.සමහරවිට මගේ අදහස් ටිකක් පිස්සු හින්දා වෙන්න ඇති මට එයා කැමති වෙන්න ඇත්තේ.

මිතුරන් මිතුරන්මය.සමූල ඝාතනයක් කලද මිතුරු කමට ද්‍රෝහී නොවන තෙක් මා මිතුරා මිතුරාමය.මා හට ගැහැනු මෙන්ම මිතුරන්ද සුලබය.එබැවින් ගැහැනුන් මා ඇසුරේදී මිතුරන්ට වඩා පහලින් සිටී.එච්චරයි !